Νέες στατιστικές προσομοιώσεις υποδηλώνουν ότι οι πανδημίες γρίπης του βόρειου ημισφαιρίου είναι πιθανότερο να εμφανιστούν στα τέλη της άνοιξης ή στις αρχές του καλοκαιριού στο τέλος της κανονικής εποχής της γρίπης, σύμφωνα με νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο PLOS Computational Biology από τον Spencer Fox του Πανεπιστημίου του Τέξας στο Ώστιν και τους συναδέλφους του Lauren Ancel Meyers (επίσης στο UT Austin) και ο Joel C. Miller στο Ινστιτούτο Μοντελοποίησης Νόσων στο Bellevue, WA.
Οι γενετικές μεταλλάξεις και η ανάμειξη μεταξύ διαφορετικών ιών γρίπης δημιουργούν κάθε χρόνο νέα στελέχη, μερικές φορές προκαλώντας νέες πανδημίες. Κάποιος μπορεί να αναμένει ότι ο κίνδυνος μιας νέας πανδημίας είναι υψηλότερος το χειμώνα, όταν οι ιοί είναι περισσότεροι και πιο πιθανό να εξαπλωθούν. Αντ 'αυτού, και οι έξι πανδημίες γρίπης που εμφανίστηκαν από το 1889 εμφανίστηκαν τους ανοιξιάτικους και καλοκαιρινούς μήνες.
Ο Fox και οι συνάδελφοί του υπέθεσαν ότι η καθυστερημένη χρονική περίοδος των πανδημιών της γρίπης μπορεί να προκληθεί από δύο αντικρουόμενους παράγοντες: Η γρίπη εξαπλώνεται καλύτερα υπό τις χειμερινές περιβαλλοντικές και κοινωνικές συνθήκες. Ωστόσο, η μόλυνση από έναν ιό της γρίπης μπορεί να προσφέρει προσωρινή ανοσοπροστασία από άλλους ιούς της γρίπης, με αποτέλεσμα τα πανδημικά στελέχη να μην μπορούν να εξαπλωθούν καλά. Αυτό αφήνει ένα στενό παράθυρο στα τέλη της άνοιξης και στις αρχές του καλοκαιριού για την εμφάνιση νέων πανδημιών.
Για να δοκιμάσουν αυτήν την υπόθεση, οι ερευνητές ανέπτυξαν ένα υπολογιστικό μοντέλο που μιμείται τη διάδοση των ιών κατά τη διάρκεια της εποχής της γρίπης, με την ενσωματωμένη υπόθεση ότι οι άνθρωποι που έχουν μολυνθεί από εποχική γρίπη αποκτούν μακροχρόνια ανοσία στην εποχική γρίπη και βραχυπρόθεσμη ανοσία στους αναδυόμενους ιούς πανδημίας. Το μοντέλο ενσωματώνει πραγματικά δεδομένα σχετικά με τη μετάδοση της γρίπης από την εποχή της γρίπης 2008-2009 και προέβλεψε σωστά το χρονοδιάγραμμα της πανδημίας του 2009 H1N1.
Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν το μοντέλο τους για να τρέξουν χιλιάδες προσομοιώσεις στις οποίες εμφανίστηκαν νέοι ιοί πανδημίας σε διαφορετικά σημεία και διαφορετικά χρονικά διαστήματα. Διαπίστωσαν ότι ο συνδυασμός των χειμερινών συνθηκών και της ανοσίας διασταυρούμενου ιού οδήγησε πράγματι σε εαρινές και καλοκαιρινές πανδημίες, υποστηρίζοντας την υπόθεσή τους.
«Δεν γνωρίζουμε πότε ή πού θα προκύψει η επόμενη θανατηφόρα πανδημία γρίπης», λέει ο Lauren Ancel Meyers, κύριος ερευνητής της μελέτης.
Η μελέτη μας δείχνει ότι αυτό δημιουργεί ένα στενό και προβλέψιμο παράθυρο για την εμφάνιση πανδημίας την άνοιξη και τις αρχές του καλοκαιριού, το οποίο μπορεί να βοηθήσει τις υπηρεσίες δημόσιας υγείας να ανιχνεύσουν και να απαντήσουν σε νέες ιογενείς απειλές ».
Η μελλοντική έρευνα μπορεί να επικεντρωθεί στον ακριβέστερο χαρακτηρισμό της ανοσίας διασταυρούμενης μετάλλαξης που εμποδίζει την εμφάνιση πανδημίας κατά τη διάρκεια της κανονικής περιόδου γρίπης. Οι επιστήμονες μπορούν επίσης να διερευνήσουν τον τρόπο με τον οποίο εμφανίζονται αυτά τα πρότυπα κινδύνου πανδημίας στο νότιο ημισφαίριο και στις τροπικές περιοχές.
Δοκίμασε ένα συμπλήρωμα διατροφής που ενισχύει το ανοσοποιητικό όπως το Sustenium με γλυκίνη, γλουταμίνη, βιταμίνες και ψευδάργυρο.
Διάβασε ολόκληρη τη μελέτη εδώ: http://journals.plos.org/ploscompbiol/article?id=10.1371/journal.pcbi.1005749
Οι γενετικές μεταλλάξεις και η ανάμειξη μεταξύ διαφορετικών ιών γρίπης δημιουργούν κάθε χρόνο νέα στελέχη, μερικές φορές προκαλώντας νέες πανδημίες. Κάποιος μπορεί να αναμένει ότι ο κίνδυνος μιας νέας πανδημίας είναι υψηλότερος το χειμώνα, όταν οι ιοί είναι περισσότεροι και πιο πιθανό να εξαπλωθούν. Αντ 'αυτού, και οι έξι πανδημίες γρίπης που εμφανίστηκαν από το 1889 εμφανίστηκαν τους ανοιξιάτικους και καλοκαιρινούς μήνες.
Ο Fox και οι συνάδελφοί του υπέθεσαν ότι η καθυστερημένη χρονική περίοδος των πανδημιών της γρίπης μπορεί να προκληθεί από δύο αντικρουόμενους παράγοντες: Η γρίπη εξαπλώνεται καλύτερα υπό τις χειμερινές περιβαλλοντικές και κοινωνικές συνθήκες. Ωστόσο, η μόλυνση από έναν ιό της γρίπης μπορεί να προσφέρει προσωρινή ανοσοπροστασία από άλλους ιούς της γρίπης, με αποτέλεσμα τα πανδημικά στελέχη να μην μπορούν να εξαπλωθούν καλά. Αυτό αφήνει ένα στενό παράθυρο στα τέλη της άνοιξης και στις αρχές του καλοκαιριού για την εμφάνιση νέων πανδημιών.
Για να δοκιμάσουν αυτήν την υπόθεση, οι ερευνητές ανέπτυξαν ένα υπολογιστικό μοντέλο που μιμείται τη διάδοση των ιών κατά τη διάρκεια της εποχής της γρίπης, με την ενσωματωμένη υπόθεση ότι οι άνθρωποι που έχουν μολυνθεί από εποχική γρίπη αποκτούν μακροχρόνια ανοσία στην εποχική γρίπη και βραχυπρόθεσμη ανοσία στους αναδυόμενους ιούς πανδημίας. Το μοντέλο ενσωματώνει πραγματικά δεδομένα σχετικά με τη μετάδοση της γρίπης από την εποχή της γρίπης 2008-2009 και προέβλεψε σωστά το χρονοδιάγραμμα της πανδημίας του 2009 H1N1.
Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν το μοντέλο τους για να τρέξουν χιλιάδες προσομοιώσεις στις οποίες εμφανίστηκαν νέοι ιοί πανδημίας σε διαφορετικά σημεία και διαφορετικά χρονικά διαστήματα. Διαπίστωσαν ότι ο συνδυασμός των χειμερινών συνθηκών και της ανοσίας διασταυρούμενου ιού οδήγησε πράγματι σε εαρινές και καλοκαιρινές πανδημίες, υποστηρίζοντας την υπόθεσή τους.
«Δεν γνωρίζουμε πότε ή πού θα προκύψει η επόμενη θανατηφόρα πανδημία γρίπης», λέει ο Lauren Ancel Meyers, κύριος ερευνητής της μελέτης.
Η μελέτη μας δείχνει ότι αυτό δημιουργεί ένα στενό και προβλέψιμο παράθυρο για την εμφάνιση πανδημίας την άνοιξη και τις αρχές του καλοκαιριού, το οποίο μπορεί να βοηθήσει τις υπηρεσίες δημόσιας υγείας να ανιχνεύσουν και να απαντήσουν σε νέες ιογενείς απειλές ».
Η μελλοντική έρευνα μπορεί να επικεντρωθεί στον ακριβέστερο χαρακτηρισμό της ανοσίας διασταυρούμενης μετάλλαξης που εμποδίζει την εμφάνιση πανδημίας κατά τη διάρκεια της κανονικής περιόδου γρίπης. Οι επιστήμονες μπορούν επίσης να διερευνήσουν τον τρόπο με τον οποίο εμφανίζονται αυτά τα πρότυπα κινδύνου πανδημίας στο νότιο ημισφαίριο και στις τροπικές περιοχές.
Δοκίμασε ένα συμπλήρωμα διατροφής που ενισχύει το ανοσοποιητικό όπως το Sustenium με γλυκίνη, γλουταμίνη, βιταμίνες και ψευδάργυρο.
Διάβασε ολόκληρη τη μελέτη εδώ: http://journals.plos.org/ploscompbiol/article?id=10.1371/journal.pcbi.1005749
