Σε μια εποχή που ο φόβος του «Missing Out» ή αλλιώς του να χάνεις πράγματα, έχει το δικό του καθολικά κατανοητό ακρωνύμιο, η ανακούφιση της ανάπαυσης και της χαλάρωσης δεν θεωρούνται πάντα τόσο εξαιρετικά σημαντικέε, όσο είναι. Αντί αυτού, πιστεύουμε ότι πρέπει να είμαστε συνεχώς διαθέσιμοι για να έχουμε αξία.
Αυτός όμως, δεν είναι τρόπος να συνεχίσουμε. Για αυτό και παρακάτω θα βρεις έξι τρόπους για να ξεκινήσεις εκ νέου και να ξεκουράζεσαι πραγματικά.
Το φρένο θα σε οδηγήσει στην επιτυχία
Ο κλασικός Έλληνας φιλόσοφος Αριστοτέλης είπε: «Η φύση απαιτεί όχι μόνο να είμαστε σε θέση να δουλέψουμε καλά, αλλά και να μείνουμε καλά.» Κατάλαβε ότι δεν είμαστε μηχανές ικανές να εργαστούμε 24/7 σαν ρομπότ. Πιέζοντας συνεχώς τους εαυτούς μας για να πετύχουμε ενάντια σε όλες τις πιθανότητες το μόνο που μπορεί να φέρει είναι προβληματισμό. Χρειαζόμαστε χρόνο διακοπής για να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να ανθίσει.
Η ξεκούραση πρέπει να προγραμματίζεται
Μετά τα παραπάνω, έρχεται το αλλά. . . Δεν θα συμβεί μόνο του. Πρέπει να αδράξεις τη στιγμή και να αποφασίσεις συνειδητά ότι θέλεις. Και το πιο σημαντικό, πρέπει να συμμετέχεις ενεργά στην ξεκούραση σου. Καθόρισε μια ώρα κατά την οποία θα σταματήσεις να εργάζεσαι, έτσι ώστε να μπορείς να πας σε αυτήν την τάξη ζωγραφικής, ή για έναν σύντομο περίπατο πριν παραλάβεις τα παιδιά ή, ακόμα καλύτερα, για μια βόλτα με τα παιδιά.
Κάνε πρώτα το πιο δύσκολο κομμάτι
Όποτε έχουμε μια μακρά λίστα υποχρεώσεων, στο σπίτι ή στη δουλειά, είναι δελεαστικό να κάνουμε πρώτα όλα τα μικρότερα πράγματα, ώστε να νιώσουμε ότι έχουμε επιτύχει κάτι. Εκτός από το ότι δεν λειτουργεί ποτέ γιατί στο πίσω μέρος του υποσυνείδητου μας βρίσκεται η γνώση ότι το δύσκολο email, το δοκίμιο, το άρθρο ή κάτι που πρέπει να επιδιορθωθεί, εξακολουθεί να παραμένει εκεί, περιμένοντας την προσοχή μας. Με την αναβολή, υπονομεύουμε τυχόν συνεχείς προσπάθειες αποτελεσματικότητας, πόσο μάλλον ξεκούρασης, γιατί γνωρίζουμε ότι αυτό είναι το μόνο πράγμα που πρέπει πραγματικά να γίνει.
Αποδέξου ότι το multitasking είναι μύθος
Δεν είναι δυνατόν να κάνουμε περισσότερα από ένα πράγματα τη φορά και να ελπίζουμε να τα κάνουμε καλά. Είτε γράφοντας σημειώσεις κατά τη διάρκεια μιας παρουσίασης, αντί να ακούμε απλώς, να οδηγούμε ενώ μιλάμε στο τηλέφωνο, ακόμη και χωρίς χέρια, η νευροεπιστήμη δείχνει ότι ανάμεσα στο να κάνεις δύο πράγματα ταυτόχρονα, ο εγκέφαλος αλλάζει γρήγορα την εστίαση μεταξύ διακοπής - έναρξης διαδικασίας. Επομένως η εργασία που θα κάνεις θα είναι αναποτελεσματική και επιρρεπής σε λάθη.
Εσύ ξέρεις τι είναι το «deep play»;
Αυτός είναι ένας όρος που επινοήθηκε από τον Δρ. Alex Pang, συγγραφέας του Rest: Why You Get More Done When Working Less. Το χρησιμοποιεί για να περιγράψει χόμπι που προσφέρουν μερικές από τις ίδιες ψυχολογικές ανταμοιβές με τη δουλειά μας, αλλά σε διαφορετικό περιβάλλον και χωρίς τις απογοητεύσεις της εργασίας. Πρόκειται για δραστηριότητες που δίνουν στο υποσυνείδητό μας την ευκαιρία να αναλάβει τα προβλήματα που το συνειδητό μυαλό σας δεν ήταν ακόμη σε θέση για να λύσει.
Δεν κάνεις σπριντ, αλλά μαραθώνιο
Όταν πρόκειται για ενεργή ανάπαυση, τα μικρά διαλείμματα είναι προτιμότερα από την παρατεταμένη χαλάρωση. Το πώς ξοδεύεις τον χρόνο ανάπαυσής σου είναι πολύ πιο σημαντικό από το πόση ώρα χαλαρώνεις. Είτε ασκείσαι είτε παίζεις, δέκα λεπτά έντονης «μη δραστηριότητας» θα σε ωφελήσει πολύ περισσότερο από μια ώρα παθητικής περιήγησης στα social media.
